Nu ik, na een lange zoektocht, eindelijk weer mijn, sneldrogende, olieverf heb gevonden, werd het dus tijd om iets te gaan schilderen hiermee. Ik heb gekozen voor een van mijn familiars, een uil en met name een oehoe.
Eerst nog even wat extra spullen opgezocht, zoals mijn medium (verdunner) en niet te vergeten de penseelreiniger. Deze stonden gelukkig vlak bij de plek waar ook de doos met de olieverf en de penselen stond, dus die waren snel gevonden. Mijn afscheurpalet lag vlak bij de hand, want die gebruik ik ook voor acryl, dus “de klus” kon beginnen.
Eerst de achtergrond gedaan en deze met een grote kwast een beetje onduidelijk gemaakt, het gaat tenslotte om de uil. Hierna de in het oog springende delen van de uil, de ogen en de snavel met bek gedaan en daarna het verenpakket stukje bij beetje gedaan. Hier komt dan duidelijk het grote voordeel van olieverf naar voren. Doordat de verf lang “nat” blijft, kan je er heerlijk op het doek de kleuren mee mengen en daardoor allerlei tussentinten maken, iets wat met acryl nagenoeg onmogelijk is.
Ik ben tevreden en ik weet ook al wat mijn volgende olieverf schilderij zal gaan zijn, mijn andere familiar, een grijze wolf. Nu alleen nog even kijken wanneer ik daar tijd voor heb. Eerst dit schilderij goed laten drogen. Dit duurt iets van 24 tot 36 uur, dus dan is het al weekend en dan hebben we al allerlei andere afspraken staan.